Endy Croes vs Ernst & Young: Heeft rechter Roovers het arrest van de Hoge Raad genegeerd?
Onderzoek naar de houdbaarheid van de beschuldiging tegen rechter Roovers
Juridische analyse van de stelling dat rechter Roovers een bindend arrest van de Hoge Raad heeft genegeerd in de zaak Croes/EY, op basis van het vonnis van 2 juli 2025 en het arrest van de Hoge Raad van 17 mei 2019
Inleiding
Het artikel van Solo di Pueblo stelt dat rechter J.T.G. Roovers in zijn vonnis van 2 juli 2025 bewust een bindend arrest van de Hoge Raad der Nederlanden heeft genegeerd tijdens de schadestaatprocedure tussen Endy Croes en Ernst & Young (EY). Dit zou een ernstige schending van de rechtsorde en rechtseenheid vormen, wat neerkomt op rechterlijke ongehoorzaamheid. Daarnaast heeft een Arubaanse mediabron rechter Roovers de bijnaam "ROVER" gegeven, wat getuigt van een negatieve beeldvorming zonder juridische onderbouwing. Deze analyse onderzoekt de houdbaarheid van deze aantijgingen op basis van het daadwerkelijke vonnis van rechter Roovers (AUA202002542 AR) en het arrest van de Hoge Raad van 17 mei 2019 (ECLI:NL:HR:2019:744).
1. Kernpunten uit het arrest van de Hoge Raad (2019)
De Hoge Raad stelde vast dat EY jegens Croes onrechtmatig heeft gehandeld door een rapport op te stellen met onvoldoende wederhoor, enkele onjuistheden en onduidelijkheden. Dit leverde volgens de Hoge Raad een mogelijk negatiever totaalbeeld van Croes op dan gerechtvaardigd door de feiten. De Hoge Raad stelde echter geen causaal verband vast tussen het onrechtmatig handelen en de gestelde schade. Dit werd overgelaten aan de feitenrechter in de vervolgprocedure.
2. Kernpunten uit het vonnis van rechter Roovers (2025)
Rechter Roovers erkent expliciet de door de Hoge Raad vastgestelde onrechtmatigheid van EY (r.o. 2.1). Hij oordeelt vervolgens over het causaal verband tussen deze onrechtmatigheid en de gestelde schade. Om deze vraag zorgvuldig te beantwoorden, is een onafhankelijk deskundigenrapport opgesteld waarin alsnog volledig wederhoor werd toegepast (r.o. 2.2-2.4).
Op basis hiervan concludeert de rechter dat Croes ook met correct wederhoor zou zijn ontslagen vanwege ernstige tekortkomingen in zijn financiële verantwoording en declaratiegedrag. Er bestaat daardoor volgens de rechter geen causaal verband tussen de eerdere onrechtmatigheid van EY en de gestelde schade (r.o. 2.5-2.10).
3. Heeft rechter Roovers het arrest van de Hoge Raad genegeerd?
Uit een zorgvuldige juridische vergelijking blijkt duidelijk dat rechter Roovers juist de kernbeslissing van de Hoge Raad—namelijk de onrechtmatigheid van EY—volledig erkent en expliciet toepast. Hij onderzoekt enkel het causaal verband, een noodzakelijke vervolgvraag die door de Hoge Raad juist aan de feitenrechter is gelaten.
Rechter Roovers handelt daarom binnen het juridische kader dat de Hoge Raad heeft gesteld. Het inzetten van een deskundigenrapport waarin alsnog volledig wederhoor wordt toegepast, is een gebruikelijke en juiste wijze om eerdere gebreken te herstellen en het causaal verband nauwkeurig te toetsen.
4. Kans van Endy Croes in hoger beroep
Gelet op het feit dat rechter Roovers het oordeel van de Hoge Raad zorgvuldig heeft toegepast en er geen duidelijke juridische fouten in zijn beoordeling van het causaal verband naar voren komen, lijkt de kans voor Endy Croes om in hoger beroep succesvol te zijn beperkt. Croes zal moeten aantonen dat er fundamentele procedurele of inhoudelijke fouten zijn gemaakt in het deskundigenrapport of in de beoordeling door de rechtbank, wat gelet op het zorgvuldige en uitgebreide oordeel van rechter Roovers moeilijk zal zijn.
Conclusie
De stelling van Solo di Pueblo dat rechter Roovers bewust een bindend arrest van de Hoge Raad heeft genegeerd, houdt geen stand bij een gedetailleerde juridische analyse. Rechter Roovers heeft expliciet en zorgvuldig het oordeel over de onrechtmatigheid gerespecteerd en heeft vervolgens conform het arrest van de Hoge Raad rechtmatig het causaal verband tussen deze onrechtmatigheid en de gestelde schade zelfstandig beoordeeld.
Citaten:
Vonnis rechter Roovers, 2 juli 2025, AUA202002542 AR, r.o. 2.1, 2.2, 2.3, 2.5-2.10
De conclusie van deze analyse is dat de aantijgingen uit het artikel van Solo di Pueblo ongegrond en juridisch niet houdbaar zijn.
Vrijwaring / Disclaimer
Dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve en academische doeleinden. De analyse is gebaseerd op publiek beschikbare gerechtelijke documenten, het vonnis van de rechtbank Aruba en het arrest van de Hoge Raad der Nederlanden. De inhoud weerspiegelt geen enkel persoonlijk standpunt of waardeoordeel over de betrokken partijen of personen. De auteur is niet aansprakelijk voor gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van deze informatie voor andere doeleinden dan juridische of academische duiding. Uitspraken of bijnamen die in de media zijn gebruikt worden slechts vermeld ter illustratie van de maatschappelijke context, zonder deze te onderschrijven.
