Het artikel van Solo di Pueblo is geen objectieve waakhond, maar een pamflet vanuit familiebelang, verpakt als journalistiek commentaar. De inhoud is onvoldoende onderbouwd en de juridische merites ontbreken. De rechterlijke aanpak is door bronnen en procedureel verloop afdoende gelegitimeerd. De echte bedreiging voor de rechtsstaat komt hier niet van de rechter, maar van een media-omgeving waarin feiten en meningen steeds minder te onderscheiden zijn.
Vragen voor verdere discussie:
Welke rol spelen familiebanden in de Arubaanse media en politiek in de beeldvorming rond rechtspraak?
Hoe kan journalistiek weerbaarder worden tegen belangenverstrengeling zonder persvrijheid te beknotten?
Moet de rechterlijke macht proactiever zijn in het weerleggen van publieke desinformatie?
Kortom:
Het artikel van Solo di Pueblo is geen objectieve waakhond, maar een pamflet vanuit familiebelang, verpakt als journalistiek commentaar. De inhoud is onvoldoende onderbouwd en de juridische merites ontbreken. De rechterlijke aanpak is door bronnen en procedureel verloop afdoende gelegitimeerd. De echte bedreiging voor de rechtsstaat komt hier niet van de rechter, maar van een media-omgeving waarin feiten en meningen steeds minder te onderscheiden zijn.
Vragen voor verdere discussie:
Welke rol spelen familiebanden in de Arubaanse media en politiek in de beeldvorming rond rechtspraak?
Hoe kan journalistiek weerbaarder worden tegen belangenverstrengeling zonder persvrijheid te beknotten?
Moet de rechterlijke macht proactiever zijn in het weerleggen van publieke desinformatie?
🤭